READ THIS!!!!!!

BLOG INI DI LINDUNGI UNDANG-UNDANG HAK CIPTA!! MOHON UNTUK TIDAK MENGIKUTI/MENYALIN/MEMBAJAK. BOLEH BACA INI UNTUK BAHAN PERTIMBANGAN http://id.wikisource.org/wiki/Undang-Undang_Republik_Indonesia_Nomor_19_Tahun_2002
BE CREATIVE GUYS!! JADI ANAK NEGERI YANG BERKARYA!! DAN JANGAN BANGGA DENGAN DENGAN HASIL JIPLAKAN!thks.

Senin, 03 September 2012

Mengejar Bulan (bab 33)


Bab 33.
            “ini foto kapan kak?!”, saut Iqbaal yang ngambil fotonya duluan.
            Bastian ngerebut fotonya. “loh? Kok ada Aldi sama kak Bisma?! Ini perempuan siapa deh?!”.
            Kiki ngerebut fotonya. “kak Bulan sama kak Bisma mesra banget!!!”.
            Ilham ngerebut fotonya dengan lembut. “ooh, ini namanya Nina. Sepupunya Bisma. Ini pasti tadi ya? makanya kalian pulang agak telat”. Ilham balikin fotonya, gue nerima dengan muka sedikit kurang enak hati.
            BAIK sama Ilham lanjutin main sampe akhirnya mama nyuruh kita semua makan, dan di meja makan udah ada papa yang baru pulang kantor. Ada papa!! Papa!!!! Berharap engga terjadi sesuatu yang bikin gue drop kaya perlakuan papa ke Bisma waktu itu.
            “tunggu deh, kayaknya personel kita nambah”, saut papa.
            “hahaha, papa ngomong nya personel. Kaya boyband aja”, saut Kiki.
            “kan ada kak Ilham nih pa, ini loh Ilham Smash, temennya kak Bulan”, saut Bastian.
            “Ilham om”, saut Ilham yang salim sama papa.
            “kamu kesini engga bawa-bawa wartawan kan?”, tanya papa. Ilham pasang tampang bingung.
            “si papa itu kalo liat kamera suka demam hahaha”, saut mama.
            “udah ah, jangan di bahas. Sok atuh dimakan. Suatu kehormatan juga ya personel Smash bisa makan bareng keluarga kita”, saut papa.
            “aku kan waktu itu udah pernah makan bareng om sekeluarga, ituloh pas ulang tahun Bulan hehe”, saut Ilham.
            “yaah, itu mah engga lebih serius. Kalo ini kan kesannya kak Bulan ngenalin pacarnya”, saut Bastian.
            Gue batuk, soalnya engga mungkin kalo keselek. Semuanya langsung ketawa, sedangkan Ilham cuman seyum-senyum. Gue diem. Akhrinya makan bareng kali ini kerasa… aneh. Gue negrasa tengsin, mungkin ke-tengsin-an gue ini karena faktor gue takut kenapa-kenapa.
            Selesai makan gue sedikit ngindarin Ilham dengan cara bantuin mama di dapur sambil beres-beres. “lan, liat tuh Ilham”, saut mama. Gue natap mama dengan kode. “Ilham sama papa itu sibuk ngomongin GP”.
            “lah terus? Urusannya sama Bulan apa ma?-_-“.
            “duh, kamu jangan pura-pura bloon deh. Secara gak langsung papa itu suka sama Ilham, dengan gitu otomatis kamu juga diizinin kan buat deket sama dia”.
            “yaa, tapi Bulan maunya Bisma ma. Ups”.
            Mama geleng-geleng. “kalo gini namanya kamu kurang bersyukur tau”.
            “yaa, tapi ma kalo Bulan deket sama Ilham terus misalkan diizinin pacaran, tapi aku tetep condong ke Bisma, kasian Ilham ma. Kesannnya aku cuman manfaatin izin papa”.
            “yaa, itu sih terserah kamu. Mama dukung sama siapa aja, asalkan tetep tau etika, sopan sama mama, dan engga pengaruhin kamu”, saut mama.
            “Bulan! Bulan!”, saut papa dari depan. Gue langsung buru-buru kedepan buat nemuin papa. “Ilham mau pulang nih, anterin ke depan sana”. Gue ngangguk dan langsung kodein Ilham buat cepet-cepet bangun.
            “ternyata bokap lo asik ya”, saut Ilham. Gue cuman ngangguk. “lo kenapa? Bukannya lo itu seharusnya seneng ya? kan tadi abis jalan sama Bisma”.
            “engga ada sangkut paut nya sama Bisma kok”.
            “yakin? Lo kan suka sama Bisma, terus Bisma juga pernah nembak lo kan?”. Gue langsung melototin Ilham. “hahaha, tatapannya santai aja kali”.
            Gue buang muka. “yaudah, gue balik dulu yaa. Thanks buat keluarga lo, asik-asik. Salam buat bokap ya”, saut Ilham yang nyempetin ngelus rambut gue terus keluar gerbang.
            Gue balik badan sambil bertanya-tanya… Ilham tau dari mana?! Ilham tau dari mana?!! Ilham tau dari mana???!!!! ILHAM TAU DARI MANAAA?!!!!”. “Bulan! Kalo jalan jangan bengong!”, saut papa.
            Gue sadar, dan langsung kucek-kucek mata. “Ilham udah pulang?”.
            “belom pa, lagi di kamar aku”.
            “loh?!”.
            “udah tau aku dari luar, berarti Ilham udah pulang lah-_-“.
            “yaampun, kamu ini. Tapi Ilham anaknya baik ya, asik kok”. tanpa mau denger ocehan papa, gue langsung kabur ke kamar Iqbaal.
            “ciyee, kakak di izinin pacaran sama Ilham tuh kak!”, ledek Iqbaal.
            “hush! Aku masih suka sama Bisma! Btw, masa Ilham tau deh kalo Bisma pernah nembak aku-_-“.
            “what? Serius kak? Yaampun, mungkin dia tau dari Bisma yang curhat ke siapa gitu, terus yang di curhatin Bisma ngadu ke Ilham”.
            “bisa jadi-_-“. Akhirnya gue mulai engga tenang. Gue kepikiran Ilham kok bisa tau rahasia yang mungkin cumang diketahui sama gue, Bisma, Allah, dan BAIK-_-.
            Besoknya. “lan lan, lo di cariin Bita”, saut Diska.
            “loh? Dia dimana?”, bales gue yang baru ngabisin semangkok mie ayam.
            “di pager, samperin gih”, bales Diska yang langsung duduk di samping Bintang. Gue langsung bangun buat nemuin Bita.
            Bita pake baju bebas, keliatannya dia engga sekolah. “ada apa ta?”, tanya gue sambil duduk di bangku deket gerbang sekolah.
            “ini, gue mau ngasih titipan dari kak Tania, sekalian gue mau pamit sama lo”, bales Bita sambil ngasih sebuah kotak.
            “titipan apa nih? Emang lo mau kemana?”.
            “itu titipan dari kak Tania, isinya sih gue engga tau, tapi katanya tentang kak Reza gitu. Dia nitip kak Reza sama lo, gue 1 keluarga mau ke Singapur sekitar beberapa Bulan gituuu”.
            “oalaah. Tapi Tania kenapa nitipin ke gue, kenapa gak ke temen-temennya Reza gitu?”.
            “mana gue tau, mungkin kak Reza pernah cerita sesuatu tentang elo lan. Jadi kak Tania bisa percayain elo”.
            “maybe. Btw, lo engga sekolah dong?”.
            “gue lanjut sekolah di Singapur lan, jadi jarang-jarang balik ke Indonesia. Yaudah, gue pamit yaa, dadaah”, saut Bita yang sempetin cipikacipiki terus kabur.
            Gue buka kotak dari Tania. Ada suratnya, pas gue baca ternyata daftar sesuatu yang harus gue lakuin kalo Reza bete, Reza deketin cewek lain, Reza iseng, Reza sakit, atau Reza kesepian, semuaaaanya ada di daftar, suratnya udah kaya lks pelajaran wkwk. Dan disitu gue di kasih tanda terima kasih gelang-gelang lucu.
            Pulang sekolah gue kecapekan gara-gara ada matpel olahraga. Gue langsung tidur dan engga inget ketiduran dikamar siapa. Yang pasti gue kebangun gara-gara ada yang mencet bel.
            Gue kucek-kucek mata. “emang BAIK kemana sih? Atau engga bibi kek yang buka pintu, ganggu orang tidur aja nih”, saut gue dalam hati sambil bangun dan turun kebawah.
            Yang di depan masih asik mencet bel, bikin pusing-_-. “iya iya, siapa sih?!”, saut gue sambil buka pintu.
            “haaaai kakak-kakak!! Hayo hayo masuk!!”, saut BAIK yang dateng tiba-tiba dari arah belakang.
            Gue menganga, pasang tampang bingung. “BAIK! Ini apa-apaan sih?!”, saut gue yang masih ngerasa aneh. Gue pikir ini mimpi, ternyata beneran.
            “hei! Jangan menganga gitu dong”, saut Ilham yang keliatannya baru sampe.
Gue ngelipet tangan. “kok bisa pada kesini sih? Rame banget-_-“.
            “kenapa? Kaget ya? btw, kayaknya baru bangun tidur nih”, saut Ilham yang coba ngerapihin rambut gue yang acak-acakan.
            “khem, permisi”, saut Bisma yang ternyata baru masuk…… siaul! Gue jadi ngerasa engga enak-_-.
            “udah, mandi sama ganti baju dulu sana”, saut Ilham yang langsung jalan ngebuntutin Bisma.
            Gue buru-buru mandi dan ganti baju, setelah itu gue nyusul anak-anak Smash dan BAIK di halaman belakang. “sebenernya kalian kesini ada acara apa sih?”, saut gue dengan tampang judes.
            “kita di undang disini karena kata Bastian bakal barbeque-an”, saut Dicky.
            “kata siapa bas?!”, saut gue.
            “di suruh papa kok. papa nyuruh aku buat ngundang kakak-kakak Smash kesini, tapi dengan syarat engga bawa infotainment, itu doang”, jelas Bastian.
            Di suruh papa?.... gue langsung masuk ke dalem buat nonton tv, karena gue engga mau ngeliatin mereka. Ceming lah, gue cewek sendiri. Mending kalo misalkan Diska ikut. Waktu gue telfon dia, katanya pengen dateng, tapi ada les. kalo Bintang dia harus nemenin nyokapnya-_-.
            Engga lama berselang mama sama papa dateng, keliatannya sih bawa belanjaan banyak banget. “Bulan, kok kamu disini? Kan tamunya di belakang semua”, saut papa.
            “aku males ah pa. aku juga baru bangun tidur”.
            “yaa, tapi kamu hargain mereka dong. Mereka ini tamu, kamu seharusnya berbaur, engga kaya gini. Udah sana”, saut papa.
            Dengan terpaksa gue nimbrung dan sok jb-jb sama mereka yang entah lagi mainan apa. Sampe akhrinya tiba-tiba papa ngajak sholat berjamaah. Disini yang engga sholat cuman Rafael dan Morgan.
            Setelah sholat mulai deh barbeque nya. Walaupun engga terlalu happy, seengganya gue engga se-badmood tadi. Setelah daging kepanggang semua, mulai deh makan-makan bareng. Gue liat disini papa akrab banget sama Ilham, adaaa aja bahan obrolannya.
            Lagi asik makan senddiri sambil dengerin canda tawa anak-anak Smash+BAIK+mama&papa. Gue ngeliat Reza yang keliatan kebingungan di depan meja prasmanan.
            Gue buru-buru ngeluarin iPod, tapi ini iPod gue yaa, kan iPod Bisma udah di balikin. Gue buru-buru cari catetan dari surat yang di kasih Tania ke gue. Ini nomor ke seratus sekian. ‘Reza kebingungan di depan meja makan=pasti dia udah ngerasa makanan-makanan itu ada campuran jeruk nipisnya. Dia itu alergi sama jeruk nipis’.
            “kak..”, saut gue.
            “eh, Bulan. Kenapa lan?”.
            “aku yang seharusnya nanya. Kakak kenapa?”.
            “engga kook hehe”.
            “yaudah, kita bakar dagingnya lagi ya, tapi engga usah pake jeruk nipis”, saut gue yang langsung narik Reza. Dia pasang tampang bingung tapi akhirnya enjoy juga.
            “hei lan! Kamu ngapain bakar daging lagi?”, tanya Rangga.
            “ini loh kak, kan kak Reza gabisa makan jeruk nipis, jadi bakar lagi yang bumbunya engga pake jeruk nipis”, saut gue.
            “waah! Tania kedua tuh! Hahaha”, saut dicky.
            “ohiyaya? Kan Bisaanya Tania yang kaya gitu. Paling perhatian sma Reza hahaha”, saut morgan. Gue cuman cengar cengir.
            Setelah selesai gue akhirnya makan bareng Reza. Dia sempet kepo-in gue dan nanya-nanya apa iya Tania nitip dia ke gue hahaha. Rasanya mau ketawa deh ngeliat tingkah laku dia. Sampe akhirnya selesai makan, Reza keliatan sibuk sama sekitar mukanya. Gue buru-buru keluarin catetan lagi.
            ‘kalo Reza sibuk sama sekitar pipi, yaa keliatan kaya lagi senam muka gitu=ada makanan nyangkut di giginya! Tapi dia suka malu-malu, makannya di pendem’. Hahha! Gue ngakak baca yang ini. Akhirnya gue ambilin Reza tusuk gigi tanpa ngomong sepatah katapun.
            Sampe akhirnya Smash di suruh nyanyi sama papa. Dan gue… di suruh duet bareng. Wow! Gue yang bukan siapa-siapa bisa duet gratis sama Smash. Selesai nyanyi, papa ngejelasin kenapa dia ngundang Smash. Katanya karena dia lagi dapet rezeki dari kerjaannya.
            Papa yang awalnya cuman bisa sama Ilham, sekarang mulai berbaur sama yang lain. Kalo mama dia sih tetep setia aja di sebelah papa, walau kadang-kadang tetep nimbrung bercanda.
            Mereka bikin subu sendiri, gue sama Reza pun sibuk bikin subu sendiri. Reza ngajarin beatbox, dan setiap ketukan bikin gue ngakak sampe nyarin nyempung ke kolam! Hahahaha. “kamu, ini jangan ketawa kalo belom nyoba tau!”, protes Reza.
            “yaudahlah kak! Kan lucu kakak ngajarinnya! Hahaha”.
            Lagi asik bercanda-canda sama Reza, tiba-tiba pandangan gue tertuju sama Bisma yang lagi duduk menyendiri sambil dengerin iPod di sebrang kolam renang. Ini sih jaraknya agak jauh, tapi… ngapain dia disitu?.
            “kak, aku mau nyamperin Bisma dulu ya. kasian dia sendirian disitu”.
            “iya iya. Hibur dia gih, keliatannya dari tadi dia murung”, saut Reza. Gue ngangguk dan langsung jalan.
            “hei! Ngapain disini?”, saut gue yang duduk di sebelah Bisma sambil narik headsetnya.
            “ngapain kesini?”, tanya Bisma.
            “nyamperin lo lah. Lagian ngapain sih disini? Udah, gabung lagi yuk! Dibanding disini nanti di gigitin nyamuk”, saut gue yang coba narik Bisma.
            “gue engga mau!”, saut Bisma yang ngelepas paksa tangannya dari tangan gue. Gue pasang tampang bingung. Engga Bisaanya Bisma sekasar ini.
Bersambung~

Tidak ada komentar:

Posting Komentar